حسابداری تلفیقی یکی از شاخه‌های بسیار مهم و حیاتی در علم حسابداری است که به‌ویژه در سازمان‌های بزرگ و چند شرکتی کاربرد گسترده‌ای دارد. این نوع حسابداری به مدیران و مسئولان مالی کمک می‌کند تا بتوانند تصویری جامع، دقیق و یکپارچه از وضعیت مالی کل گروه شرکت‌ها به‌دست آورند.
با استفاده از حسابداری تلفیقی، مدیران می‌توانند به‌راحتی و با دقت بیشتری تصمیم‌گیری‌های مالی خود را انجام دهند و استراتژی‌های مناسبی برای رشد و توسعه سازمان اتخاذ کنند. همچنین، این نوع حسابداری به شفافیت و دقت بیشتر در گزارش‌های مالی کمک می‌کند و باعث می‌شود که سهامداران و ذینفعان نیز بتوانند به اطلاعات مالی دقیق و جامعی دسترسی داشته باشند.
حسابداری تلفیقی چیست؟ و چرا اهمیت دارد؟
حسابداری تلفیقی فرآیندی است که طی آن، اطلاعات مالی شرکت‌های تابعه با اطلاعات مالی شرکت مادر ترکیب می‌شود تا صورت‌های مالی تلفیقی تهیه شود. این صورت‌های مالی شامل تمامی دارایی‌ها، بدهی‌ها، درآمدها و هزینه‌های شرکت‌های تابعه و مادر می‌شود. هدف اصلی این فرآیند، ارائه تصویری شفاف و جامع از وضعیت مالی کل گروه شرکت‌ها است.
به‌طور کلی، حسابداری تلفیقی ابزاری قدرتمند و ضروری برای مدیریت مالی سازمان‌های بزرگ و چند شرکتی است که به آن‌ها امکان می‌دهد تا با دیدی جامع و دقیق، تصمیم‌گیری‌های مالی خود را به بهترین شکل ممکن انجام دهند و به اهداف مالی و اقتصادی خود دست یابند.
اهمیت حسابداری تلفیقی:
- ارائه دیدگاه جامع: حسابداری تلفیقی به مدیران و سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا دیدگاهی جامع و یکپارچه از عملکرد مالی کل گروه شرکت‌ها داشته باشند. این امر به آن‌ها امکان می‌دهد تا تصمیم‌گیری‌های مالی خود را با دقت بیشتری انجام دهند و استراتژی‌های مناسبی برای رشد و توسعه سازمان اتخاذ کنند.
- شفافیت مالی: با استفاده از حسابداری تلفیقی، اطلاعات مالی به‌صورت شفاف و دقیق ارائه می‌شود. این امر باعث می‌شود که سهامداران و ذینفعان بتوانند به اطلاعات مالی دقیق و جامعی دسترسی داشته باشند و اعتماد بیشتری به گزارش‌های مالی شرکت داشته باشند.
- مدیریت بهتر منابع مالی: حسابداری تلفیقی به شرکت‌ها کمک می‌کند تا منابع مالی خود را بهتر مدیریت و عملکرد واحدهای مختلف را به‌دقت ارزیابی کنند. همچنین، این امر به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا کنترل بیشتری بر ساختار مالی خود داشته باشند و بهترین تصمیمات را برای رشد و توسعه پایدار خود اتخاذ کنند.
- رعایت قوانین و مقررات: شرکت‌ها موظف هستند که در تهیه صورت‌های مالی تلفیقی، از قوانین و استانداردهای حسابداری پیروی کنند. همچنین، این امر به آن‌ها کمک می‌کند تا از مشکلات قانونی و مالی جلوگیری کنند و گزارش‌های مالی خود را به‌صورت دقیق و معتبر ارائه دهند.
- بهبود ارتباطات مالی: حسابداری تلفیقی به شرکت‌ها کمک می‌کند تا ارتباطات مالی خود را بهبود بخشند و اطلاعات مالی را به‌صورت یکپارچه و دقیق به ذینفعان ارائه دهند. همچنین، این امر باعث می‌شود که شرکت‌ها بتوانند روابط بهتری با سرمایه‌گذاران و سهامداران خود برقرار کرده و اعتماد آن‌ها را جلب کنند.
چرا شرکت‌ها تلفیق می شوند؟
تلفیق شرکت‌ها یکی از استراتژی‌های مهم در دنیای کسب‌وکار است که به‌دلایل مختلفی انجام می‌شود. در ادامه به برخی از مهم‌ترین دلایل تلفیق شرکت‌ها می‌پردازیم:
- حذف رقابت و افزایش سهم بازار: یکی از دلایل اصلی تلفیق شرکت‌ها، حذف رقابت و افزایش سهم بازار است. با تلفیق شرکت‌ها، رقابت بین آن‌ها کاهش می‌یابد و شرکت جدید می‌تواند سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص دهد. همچنین، این امر به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا قدرت بیشتری در بازار داشته باشند و بتوانند قیمت‌ها را بهتر کنترل کنند.
- کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری: تلفیق شرکت‌ها می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری منجر شود. با ادغام شرکت‌ها، هزینه‌های ثابت و فعالیت‌های تکراری کاهش می‌یابد و شرکت‌ها می‌توانند از منابع خود به‌صورت بهینه‌تری استفاده کنند. همچنین، این امر به افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های عملیاتی کمک می‌کند.
- دسترسی به بازارهای جدید: تلفیق شرکت‌ها می‌تواند به‌دسترسی به بازارهای جدید منجر شود. با ادغام شرکت‌ها، شرکت جدید می‌تواند به بازارهای جدید و مشتریان بیشتری دسترسی پیدا کند. همچنین، این امر به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا محصولات و خدمات خود را به بازارهای جدید معرفی کنند و درآمد خود را افزایش دهند.
- استفاده از امتیازات مالیاتی و قانونی: تلفیق شرکت‌ها می‌تواند به شرکت‌ها کمک کند تا از امتیازات مالیاتی و قانونی بهره‌مند شوند. برخی از کشورها برای تشویق به ادغام شرکت‌ها، امتیازات مالیاتی و قانونی ارائه می‌دهند که می‌تواند به کاهش هزینه‌های مالیاتی و افزایش سود شرکت‌ها منجر شود.
- افزایش امنیت تجاری و کاهش خطرات: تلفیق شرکت‌ها می‌تواند به افزایش امنیت تجاری و کاهش خطرات منجر شود. با ادغام شرکت‌ها، شرکت جدید می‌تواند از منابع مالی و انسانی بیشتری برخوردار شود و در نتیجه، امنیت تجاری بیشتری داشته باشد. همچنین، این امر به کاهش خطرات و افزایش پایداری شرکت‌ها کمک می‌کند.
- بهبود فرآیندهای تولید و مدیریت: تلفیق شرکت‌ها می‌تواند به بهبود فرآیندهای تولید و مدیریت منجر شود. با ادغام شرکت‌ها، فرآیندهای تولید و مدیریت به‌صورت هماهنگ‌تری انجام می‌شود و شرکت‌ها می‌توانند از تجربیات و دانش یکدیگر بهره‌مند شوند. همچنین، این امر به بهبود کیفیت محصولات و خدمات و افزایش رضایت مشتریان کمک می‌کند.
ضرورت حسابداری تلفیقی
حسابداری تلفیقی یکی از ابزارهای حیاتی برای مدیریت مالی سازمان‌های بزرگ و چند شرکتی است. این نوع حسابداری به‌دلایل متعددی ضروری است و مزایا و معایبی دارد که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم:
مزایای حسابداری تلفیقی:
- کاهش هزینه‌ها: با ادغام داده‌های مالی و مدیریتی از منابع مختلف، هزینه‌های مرتبط با تولید اطلاعات مالی و مدیریتی کاهش پیدا می‌کند.
- افزایش دقت و کیفیت اطلاعات: حسابداری تلفیقی باعث افزایش دقت و کیفیت اطلاعات مالی می‌شود که به تصمیم‌گیری‌های بهتر کمک می‌کند.
- بهبود فرآیندهای تصمیم‌گیری: با ارائه تصویری جامع از وضعیت مالی شرکت و زیرمجموعه‌های آن، مدیران می‌توانند تصمیمات بهتری بگیرند.
- توانایی پیش‌بینی بهتر: حسابداری تلفیقی به مدیران کمک می‌کند تا توانایی پیش‌بینی بهتری داشته باشند و استراتژی‌های مناسبی برای آینده انتخاب کنند.
- افزایش شفافیت: با ارائه اطلاعات مالی جامع‌تر و شفاف‌تر، اعتماد سرمایه‌گذاران و ذینفعان افزایش می‌یابد.
- افزایش کارآیی و بهره‌وری: با مدیریت بهتر منابع مالی و تعیین عملکرد واحدهای مختلف، کارآیی و بهره‌وری سازمان افزایش می‌یابد.
- مدیریت ریسک بهتر: حسابداری تلفیقی به مدیریت بهتر ریسک‌ها و کاهش خطرات در محیط تجاری کمک می‌کند.
معایب حسابداری تلفیقی:
- پیچیدگی و زمان‌بر بودن: حسابداری تلفیقی فرآیندی پیچیده و زمان‌بر است که نیاز به‌دقت و تخصص بالایی دارد. همچنین، تهیه صورت‌های مالی تلفیقی نیازمند جمع‌آوری و ترکیب اطلاعات مالی از واحدهای مختلف و انجام تعدیلات لازم است که می‌تواند زمان‌بر و پیچیده باشد.
- هزینه‌های بالا: انجام حسابداری تلفیقی نیازمند منابع مالی و انسانی زیادی است. شرکت‌ها باید هزینه‌های بالایی را برای استخدام متخصصان حسابداری و تهیه نرم‌افزارهای موردنیاز برای انجام این فرآیند متحمل شوند.
- احتمال خطا و اشتباه: به‌دلیل پیچیدگی و حجم بالای اطلاعات مالی، احتمال وقوع خطا و اشتباه در حسابداری تلفیقی وجود دارد. همچنین، این امر می‌تواند به ارائه اطلاعات نادرست و تصمیم‌گیری‌های نادرست منجر شود.
- نیاز به هماهنگی بین واحدهای مختلف: حسابداری تلفیقی نیازمند هماهنگی و همکاری بین واحدهای مختلف شرکت است. همچنین، این امر می‌تواند چالش‌هایی را در زمینه هماهنگی و ارتباطات بین واحدهای مختلف ایجاد کند.
- مشکلات قانونی و مقرراتی: شرکت‌ها باید در تهیه صورت‌های مالی تلفیقی از قوانین و مقررات حسابداری پیروی کنند. همچنین، این امر می‌تواند مشکلاتی را در زمینه رعایت قوانین و مقررات مختلف ایجاد کند و نیازمند دقت و توجه بالایی است.
خصوصیات و وظایف حسابداری تلفیقی
حسابداری تلفیقی روشی در حسابداری است که برای ادغام و ترکیب اطلاعات مالی شرکت‌های مادر و شرکت‌های تابعه آن‌ها به‌کار می‌رود. این روش به‌منظور ارائه تصویری واضح و دقیق از وضعیت مالی یک شرکت و شرکت‌های تابعه آن به ذینفعان، از جمله اعضای سازمان و سرمایه‌گذاران، استفاده می‌شود.
خصوصیات حسابداری تلفیقی:
- ترکیب اطلاعات مالی: حسابداری تلفیقی با ترکیب اطلاعات مالی شرکت‌های زیرمجموعه و شرکت مادر، تصویری جامع از وضعیت مالی کل گروه ارائه می‌دهد.
- حذف هزینه‌های تکراری: این روش به حذف هزینه‌های ثابت و فعالیت‌های تکراری کمک می‌کند و باعث بهبود بهره‌وری می‌شود.
- هماهنگی فرآیندها: حسابداری تلفیقی باعث هماهنگی فرآیندهای تولید و ساخت محصولات در شرکت‌های مختلف می‌شود.
- کاهش خطرات تجاری: این روش به کاهش خطرات در محیط تجاری و افزایش امنیت تجارت کمک می‌کند.
وظایف حسابداری تلفیقی:
- تهیه صورت‌های مالی تلفیقی جامع: حسابداری تلفیقی مسئول تهیه و ارائه صورت‌های مالی تلفیقی است که شامل دارایی‌ها، بدهی‌ها، درآمدها و هزینه‌های شرکت‌های زیرمجموعه و شرکت مادر می‌شود.
- ارائه اطلاعات مالی صحیح: این روش به ارائه اطلاعات مالی دقیق و شفاف به ذینفعان کمک می‌کند تا تصمیم‌گیری‌های بهتری انجام دهند.
- مدیریت دقیق‌تر منابع مالی: حسابداری تلفیقی به مدیریت بهتر منابع مالی و افزایش بهره‌وری در سازمان کمک می‌کند.
- افزایش سرعت دستیابی به منابع مالی: این روش منجر به تسریع در دسترسی به منابع مالی و استفاده بهینه از وجوه مازاد می‌گردد.
معانی اجزای حسابداری تلفیقی
حسابداری تلفیقی شامل اجزای مختلفی است که هر یک نقش مهمی در تهیه صورت‌های مالی تلفیقی دارند. در ادامه به معانی و وظایف هر یک از این اجزا می‌پردازیم:
حسابداری تلفیقی
حسابداری تلفیقی یک روش رایج حسابداری است که از مزایای حسابداری مالی و حسابداری مدیریتی برای بهبود فرآیندهای تصمیم گیری استفاده می‌کند. این روش حسابداری، به تفکیک تمامی هزینه‌ها و درآمدها براساس عملکرد یک واحد سازمانی پرداخته و سپس اطلاعات حسابداری مالی و مدیریتی را تلفیق می‌کند.
روش‌های حسابداری تلفیقی:
- روش ارزش ویژه: در این روش، سرمایه‌گذاری‌های شرکت مادر در شرکت‌های تابعه به ارزش ویژه آن‌ها در ترازنامه تلفیقی منعکس می‌شود. همچنین، این روش به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا ارزش واقعی سرمایه‌گذاری‌های خود را در صورت‌های مالی تلفیقی نشان دهند.
- روش بهای تمام شده: در این روش، سرمایه‌گذاری‌های شرکت مادر در شرکت‌های تابعه به بهای تمام شده آن‌ها در ترازنامه تلفیقی منعکس می‌شود. همچنین، این روش به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا هزینه‌های واقعی سرمایه‌گذاری‌های خود را در صورت‌های مالی تلفیقی نشان دهند.
- روش ارزش منصفانه: در این روش، سرمایه‌گذاری‌های شرکت مادر در شرکت‌های تابعه به ارزش منصفانه آن‌ها در ترازنامه تلفیقی منعکس می‌شود. همچنین، این روش به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا ارزش واقعی و به‌روز سرمایه‌گذاری‌های خود را در صورت‌های مالی تلفیقی نشان دهند.
سود تلفیقی
سود تلفیقی به سودی گفته می‌شود که از ترکیب درآمدها و هزینه‌های شرکت‌های اصلی و فرعی به‌دست می‌آید. در صورتی که این ترکیب منجر به سودآوری شرکت شود، به آن سود تلفیقی می‌گویند. یکی از راه‌هایی که شرکت‌ها می‌توانند به سود تلفیقی دست پیدا کنند، خرید و فروش سهام دیگر شرکت‌ها است. در صورت‌های مالی تلفیقی، اطلاعات مالی شرکت‌های فرعی با شرکت اصلی ترکیب می‌شود تا یک دید جامع از وضعیت مالی کلان شرکت ارائه شود.
زیان تلفیقی
زیان تلفیقی به زیانی که به‌صورت جمعی توسط گروه شرکت‌ها متحمل می‌شود، اشاره دارد. این زیان شامل زیان‌های حاصل از فعالیت‌های عملیاتی و غیرعملیاتی شرکت‌های تابعه و مادر می‌شود. زیان تلفیقی نشان‌دهنده عملکرد مالی کلی گروه شرکت‌ها در مواقعی است که شرکت‌ها با مشکلات مالی مواجه می‌شوند. به‌عبارت دیگر، زیان تلفیقی زمانی رخ می‌دهد که مجموع هزینه‌های شرکت‌های اصلی و فرعی بیشتر از مجموع درآمدهای آن‌ها باشد.
ترازنامه تلفیقی
ترازنامه تلفیقی، ترازنامه‌ای است که دارایی‌ها و بدهی‌های کل گروه شرکت‌ها را نشان می‌دهد. این ترازنامه شامل تمامی دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام شرکت‌های تابعه و مادر می‌شود. هدف اصلی این ترازنامه، ارائه تصویری شفاف و جامع از وضعیت مالی کل گروه شرکت‌ها است.
تلفیق بدهی و وام تلفیقی
تلفیق بدهی و وام تلفیقی یکی از مفاهیم مهم در حسابداری تلفیقی است که به ترکیب بدهی‌ها و وام‌های شرکت‌های تابعه و مادر در ترازنامه تلفیقی اشاره دارد. این فرآیند شامل ادغام بدهی‌ها و وام‌های شرکت‌های تابعه با بدهی‌ها و وام‌های شرکت مادر است. هدف از این فرآیند، ارائه تصویری جامع از بدهی‌ها و وام‌های کل گروه شرکت‌ها است. در ادامه مراحل انجام تلفیق بدهی و وام تلفیقی را توضیح می‌دهیم:
- ارزیابی بدهی‌ها: ابتدا باید تمام بدهی‌های خود را ارزیابی کنید که شامل بدهی‌های کارت اعتباری، وام‌های شخصی، وام‌های دانشجویی و سایر بدهی‌های بدون وثیقه است.
- انتخاب وام تلفیقی: پس از ارزیابی بدهی‌ها، باید یک وام تلفیقی با شرایط مناسب پیدا کنید. این وام باید نرخ بهره کمتری داشته باشد و شرایط بازپرداخت بهتری ارائه دهد.
- درخواست وام تلفیقی: پس از انتخاب وام مناسب، باید درخواست وام تلفیقی را به بانک یا موسسه مالی موردنظر ارسال کنید. این درخواست شامل اطلاعات مالی شما و جزئیات بدهی‌های موجود است.
- پرداخت بدهی‌ها: پس از دریافت وام تلفیقی، از این وام برای پرداخت تمام بدهی‌های موجود استفاده کنید. این کار باعث می‌شود که تمام بدهی‌های شما به یک وام تبدیل شود.
- بازپرداخت وام تلفیقی: در نهایت، باید وام تلفیقی را با شرایط جدید بازپرداخت کنید. این شرایط معمولاً شامل نرخ بهره کمتر و پرداخت‌های ماهانه کمتر است.
سهم اقلیت
سهم اقلیت یکی از مفاهیم مهم در حسابداری تلفیقی است که به بخشی از سهام شرکت‌های تابعه اشاره دارد که توسط شرکت مادر خریداری نشده است. درواقع، این سهم به سهامداران غیرکنترل‌کننده یا اقلیت تعلق دارد و در صورت‌های مالی تلفیقی به‌طور جداگانه نشان داده می‌شود.
مراحل محاسبه سهم اقلیت:
- محاسبه خالص دارایی‌های شرکت تابعه: در این مرحله، خالص دارایی‌های شرکت تابعه محاسبه می‌شود. خالص دارایی‌ها برابر با مجموع دارایی‌ها منهای مجموع بدهی‌های شرکت تابعه است.
- تعیین درصد مالکیت سهامداران اقلیت: در این مرحله، درصد مالکیت سهامداران اقلیت در شرکت تابعه تعیین می‌شود. این درصد برابر با نسبت تعداد سهام اقلیت به کل تعداد سهام شرکت تابعه است.
- محاسبه سهم اقلیت: در این مرحله، سهم اقلیت از خالص دارایی‌های شرکت تابعه محاسبه می‌شود. سهم اقلیت برابر با حاصل‌ضرب درصد مالکیت سهامداران اقلیت در خالص دارایی‌های شرکت تابعه است.
قوانین حسابداری تلفیقی
حسابداری تلفیقی یکی از مهم‌ترین شاخه‌های حسابداری است که به ترکیب و ادغام اطلاعات مالی واحدهای زیرمجموعه یک شرکت برای تهیه صورت‌های مالی تلفیقی می‌پردازد. این فرآیند پیچیده تابع قوانین و مقرراتی است که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم:
- لزوم تاریخ واحد برای صورت‌های مالی: صورت‌های مالی شرکت اصلی و شرکت‌های تابعه باید در یک تاریخ مشخص تهیه شوند. حداکثر اختلاف زمانی مجاز بین این تاریخ‌ها، شش ماه است. در صورت ارائه نشدن صورت‌های مالی توسط یک شرکت فرعی در تاریخ تعیین‌شده، باید تعدیلات لازم برای تاریخ موردنظر انجام شود.
- افشا و حسابرسی سهم اقلیت: سهام اقلیت به سهامی اطلاق می‌شود که به شرکت مادر تعلق ندارد و باید به‌صورت جداگانه در حساب‌ها و صورت‌های مالی منعکس شود.
- یکسان‌سازی رویه‌های حسابداری: برای دستیابی به تصویری دقیق و قابل مقایسه، لازم است که از یک روش حسابداری یکسان برای ثبت همه معاملات و رویدادهای که شبیه به یکدیگر هستند، استفاده شود. این‌کار به انسجام و شفافیت اطلاعات در صورت‌های مالی کمک می‌کند.
- کنترل و مالکیت: شرکت مادر باید بیش از ۵۰% سهام شرکت فرعی را داشته باشد تا بتواند آن را در صورت‌های مالی تلفیقی خود وارد کند. این امر به شرکت اصلی امکان می‌دهد تا کنترل بیشتری بر ساختار مالی و عملکرد شرکت‌های تابعه خود داشته باشد.
- حذف معاملات و موجودی‌های درون‌گروهی: در فرآیند تلفیق، تمامی معاملات و موجودی‌های درون‌گروهی بین شرکت‌های تابعه و مادر باید حذف شوند. این امر به جلوگیری از دوباره‌شماری و ارائه تصویری دقیق‌تر از وضعیت مالی کل گروه کمک می‌کند.
- ضوابط و مقررات قانونی: شرکت‌ها موظف هستند که در تهیه صورت‌های مالی تلفیقی، از قوانین و استانداردهای حسابداری پیروی کنند. این قوانین شامل لزوم تاریخ واحد برای صورت‌های مالی، افشا و حسابرسی سهم اقلیت، یکسان‌سازی رویه‌های حسابداری و کنترل و مالکیت می‌شود.
- سهم اقلیت در استانداردهای مختلف: سهم اقلیت باید به‌طور جداگانه در ترازنامه تلفیقی نشان داده شود و نشان‌دهنده منافع صاحبان سهام در شرکت فرعی است.
الزام صورت‌های مالی تلفیقی
صورت‌های مالی تلفیقی به‌معنای ادغام داده‌های مالی شرکت‌های زیرمجموعه با شرکت مادر است. این نوع صورت‌های مالی برای شرکت‌های هلدینگ و مادر به‌کار می‌رود و نقش مهمی در برنامه‌ریزی و ارزیابی عملکرد مالی ایفا می‌کند. براساس استاندارد شماره ۱۸ ایران، از سال ۱۳۸۰ تهیه و ارائه صورت‌های مالی تلفیقی الزامی شده است. این صورت‌های مالی اطلاعات کاملی را در اختیار سرمایه‌گذاران و مدیران قرار می‌دهند و به آن‌ها کمک می‌کنند تا تصمیمات بهتری اتخاذ نمایند.
زمان دوره‌های حسابداری تلفیقی
دوره‌های حسابداری تلفیقی به بازه‌های زمانی مشخصی اشاره دارد که در آن‌ها اطلاعات مالی شرکت‌های تابعه و مادر جمع‌آوری، تعدیل و ترکیب می‌شوند تا صورت‌های مالی تلفیقی تهیه شود. این دوره‌ها معمولاً براساس سال مالی شرکت‌ها تعیین می‌شوند و باید به‌طور منظم و دقیق انجام شوند.
کلام آخر …
حسابداری تلفیقی یکی از ابزارهای کلیدی در مدیریت مالی گروه‌های شرکتی است که به مدیران و مسئولان مالی امکان می‌دهد تصمیم‌گیری‌های مالی خود را براساس اطلاعات دقیق و یکپارچه انجام دهند.
در این نوع حسابداری، اطلاعات مالی شرکت‌های تابعه با اطلاعات مالی شرکت مادر ترکیب می‌شود تا صورت‌های مالی تلفیقی تهیه شود. این فرآیند به‌دلیل ارائه دیدگاهی جامع از عملکرد مالی کل گروه، اهمیت زیادی دارد.
با استفاده از حسابداری تلفیقی، مدیران می‌توانند با دقت بیشتری تصمیم‌گیری‌های مالی خود را انجام دهند و استراتژی‌های مناسبی برای رشد و توسعه سازمان اتخاذ کنند. همچنین این نوع حسابداری به شفافیت و دقت بیشتر در گزارش‌های مالی کمک می‌کند و سهامداران و ذینفعان نیز می‌توانند به اطلاعات مالی دقیق دسترسی داشته باشند.
به‌طور کلی، حسابداری تلفیقی ابزاری ضروری برای مدیریت مالی سازمان‌های بزرگ است که به آن‌ها امکان می‌دهد تصمیم‌گیری‌های مالی خود را به بهترین شکل ممکن انجام دهند و به اهداف مالی خود دست یابند.
